Gene Taylor & Chris Ruest (US) CC Palethe Overpelt vrijdag 06 oktober 2017 reporter & photo credits: Freddie info artists: Gene Taylor - Chris Ruest info club: CC Palethe © Rootsville 2017

Vrijdag 6 oktober en in het 'café' van CC Palethe te Overpelt is Tom Coppers na de start van zijn caféconcerten en het officieus programma van dit CC nu ook toegekomen aan de eerste 'blues night'. Vorig 'blues event' met op de affiche het Canadese duo 'Blue Moon Marquee' was een klapper of zoals het in de volksmond wordt gezegd 'er boenk oep'. Het was lang geleden dat een duo me zo nog kon bekoren met meestal eigen originals maar en overheerlijke 'gypsy blues'. Ondertussen zijn Badlands Jazz en A.W Cardinal hier in België aan hun laatste concert toe en op alle meer dan 30 plaatsen waar ze werden geïntroduceerd klonk het eindverdict hetzelfde, dit was TOP, en zo hopen we maar dat we in 2018 terug kunnen genieten van hun meer dan aanstekelijke blues.

Vanavond is het iets totaal anders, zoiets als een verloren zoon die terug thuis komt. Gene Taylor leefde en woonde zoals geweten een tijdje hier in Limburg maar heeft zijn tenten terug opgeslagen in zijn oude vertrouwde 'States'. Het is ginds dat hij al een tijdje aan het optreden was met Chris Ruest. Met de naam Chris Ruest horen we hier nu niet meteen een belletje rinkelen, toch is hij al wat jaren actief in de blues. Afkomstig van New England heeft deze Chris Ruest zich al een tijdje in Texas gevestigd waar hij onder meer werkte met Ray Sharpe. Ook al komt Chris Ruest uit de generatie van Johnny Moeller, Shawn Pittman en Nick Curran toch is hij een beetje blijven steken in de tradional bluesscène. Tijdens het aards bestaan van Nick Curran speelde deze Chris Ruest samen met Dave Alvin nog onder meer op het album 'Reform School Girl' (2010), destijds uitgegeven bij Delta Groove Music.

Chris Ruest en Gene Taylor namen samen het album 'It's Too Late Now' op dat werd uitgegeven bij 'El Toro Records'. Onder de noemer van een 'It's Too Late Now Tour' geven Chris en Gene een aantal concerten in ons land en het eerste concert van deze passage vindt dus plaats in CC Palethe. Als extra gast werd niemand minder dan Big Pete uitgenodigd. Om het geheel compleet te maken doen Gene Taylor ook nog eens beroep op de ritme sectie van de nog steeds op rust zijnde Rusty Roots, met name Nico Vanhove (drums) en Stefan Kelchtermans (stand-up bass), so without further ado we give you Gene Taylor and Friends.

In alle stilte en zonder enige aankondiging kom Gene Taylor plaatsnemen achter zijn keyboards en wil solo als een raket van start gaan met zijn 'Torpedo Boogie'. Daarna is het de beurt aan Big Pete om Gene te komen vergezellen. Come Hear Me Howlin' zal hij gedacht hebben waarna de nu in Austin Texas levende Chris Ruest zijn ding komt doen op een holly body ES 275 Gibson Memphis gitaar. Freeweelend gaan ze als trio zo een tijdje verder waarbij ieder om beurt de 'vocals' komen waar te nemen, waardoor je zo kon opmerken dat ze zonder enige repetitie aan de 'It's Too Late Now Tour' zijn begonnen met nummers als 'Sloppy Drunk' en 'Ramblin' On My Mind'.

Tijd dan om de 'wereldburgers' Nico Vanhove en Stefan Kelchtermans er bij te halen. Al meteen van bij het eerste nummer geeft deze vroegere ritme sectie van de helaas 'even' gestopte Rusty Roots kleur en volume aan het concert. Ook meteen het sein voor Chris Ruest en Gene Taylor om een tandje bij te steken met het rock 'n roll getinte 'I'm Gonna Move To Kansas City' van Junior Wells. Vanaf dat moment kunnen Gene Taylor & Friends ook rekenen op de aanwezige blues liefhebbers die het stilaan naar hun zin beginnen krijgen.

De quote 'The More You Drink, The Better We sound' wordt dan stilaan overbodig zeker wanneer ze de rockabilly klassieker '7 Nights To Rock' van Moon Mullican van onder het stof komen te halen en daarmee zitten we terug in 1956. Het aangename van dit concert is dat ze uit het eindeloos repertoire van de 'music legacy' blijven putten. Uiteraard kunnen nummers van Big Pete, Chris Ruest en Gene Taylor ook nog gebruikt worden. zodat het een harmonieus geheel wordt.

Er is zelfs tijd om er de tearjerker 'Raining In My Heart' in de versie van Slim Harpo erbij te halen waarbij er een warm gevoel van nostalgie los lijkt te komen. Harper William Clark die ons op 2 november 1996 tijdens een concert werd ontnomen zal altijd, net als Lester Butler een te vroeg heengegane legende blijven. Een groot bewonderaar van deze William Clark is ook de aanwezige Pieter van der Pluijm aka Big Pete en dit laat hij dan ook samen met zijn 'chromatische smoelschuif' horen op het instrumentale 'Chromatic Crumbs'. Helaas zitten Gene Taylor & Friends daarmee al aan het einde van hun eerste set en is het de hoogste tijd om de merchandising op de rails te krijgen, waarna ze eens opgewarmd de zaal toch enige vorm van voldoening komen te schenken...met dank toch aan de uitstekende 'Limburgse' ritme sectie.

Album report: 'It's Too Late Now'

NIET VERGETEN dat op zaterdag 21 oktober hier in CC Palethe de finale plaatsvindt van de BELGIAN BLUES CHALLENGE met maar liefst 8 deelnemende bands. Dus op 21 oktober is de zaal van CC Palethe voor de bluesliefhebbers 'the place to be'...deuren open om 19.00h.

meer info:
website BBC
website CC Palethe